Αναπαραγωγή πρωτότυπης ελαιογραφίας που απεικονίζει τον Ίωνα Δραγούμη, Έλληνα διπλωμάτη, πολιτικό και λογοτέχνη των αρχών του 20ου αιώνα. Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1878, γιος του δικαστικού και μετέπειτα πολιτικού Στέφανου Δραγούμη. Σπούδασε νομικά και από το 1899 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Υπηρέτησε στο προξενείο του Μοναστηρίου, των Σερρών, του Πύργου Βουλγαρίας, της Φιλιππούπολης και αλλού. Από το 1909 υπηρέτησε στις πρεσβείες (πρώτης γραμμής) Ρώμης, Λονδίνου, της Βιέννης, του Βερολίνου ενώ το 1914 τον βρίσκει πρεσβευτή στην Πετρούπολη. Το 1915 πολιτεύθηκε και εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Αρχικά φιλοβενιζελικός στη συνέχεια εντάχθηκε στην αντιβενιζελική παράταξη θεωρώντας ότι ακολουθεί πολιτική εθνικής υποτέλειας. Από το 1917 εξορίσθηκε, μαζί με άλλους επιφανείς αντιβενιζελικούς της εποχής, από την κυβέρνηση Βενιζέλου, στην Κορσική απ' όπου επέστρεψε το 1919. Δολοφονήθηκε στην Αθήνα από απόσπασμα βενιζελικών αξιωματικών την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρίσι (1920). Η ιδεολογική στάση του Ίωνα Δραγούμη, ευρίσκεται πλησίον ενός ρομαντικού ελληνικού εθνικισμού που θεωρεί μεταξύ άλλων ότι η ελληνική φυλή έχει διατηρήσει τα προαιώνια χαρακτηριστικά της και ότι το ελληνικό έθνος ως έννοια υπερέχει του κράτους. Αυτές του τις θεωρητικές αντιλήψεις υπηρέτησε με αυταπάρνηση στην πράξη, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, και με αυτές συνεχίζει να επηρεάζει ως σήμερα τους νεώτερους διανοούμενους. Από τα πιό γνωστά έργα του: "Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα", "Ελληνικός Πολιτισμός", "Πολιτικά Κείμενα" και σειρά άρθρων στο περιοδικό "Νουμάς".