Στο συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο παρουσιάζεται μια φωτογραφία (2006) που περιλαμβάνει ένα μέρος του ελαιοτριβείου του Ιωάννη Γεωργιάδη, δηλαδή μια παρόδια ζώνη κτισμάτων, τη δυτική αυλή και αποθήκες. Ο ιδρυτής του ελαιοτριβείου ήταν ο Ιωάννης Γεωργιάδης, Έλληνας υπήκοος, με καταγωγή από την Εύβοια, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη το 1880. Ο Γεωργιάδης επέλεξε, αντίθετα με την μέχρι τότε συνήθεια, μία έκταση στο βόρειο λιμάνι της πόλης (Επάνω Σκάλα), στο άκρο της τουρκικής συνοικίας για να οικοδομήσει μία σειρά βιομηχανικών κτιρίων «ευρωπαϊκών προδιαγραφών». Μετά το θάνατό του, το 1903, τα ηνία περνούν στο γιο του Σταμάτη, έως το 1920, οπότε ο τελευταίος εκτοπίζεται από τον Ιωάννη Καλαμάρη, έναν από τους συνεταίρους του. Με το όνομα του τελευταίου είναι γνωστό το συγκρότημα έως σήμερα. Ξεκινώντας με κυλινδρόμυλο και ελαιοτριβείο, το συγκρότημα συμπληρώθηκε, έως τις αρχές του 20ού αιώνα, με βιομηχανία ζυμαρικών, κλωστήριο, υφαντουργείο και ξυλουργείο. Το συγκρότημα σήμερα έχει σταματήσει τις εργασίες του.