Ο Λυκούργος Λογοθέτης αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες του απελευθερωτικού αγώνα του 1821 ως ένας δημοκρατικός συνταγματικός ηγέτης κατά την Επανάσταση αλλά και ως ιδρυτής της πρώτης ελληνικής μετοθωμανικής δημοκρατίας, της Σαμιακής Πολιτείας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Παπλωματάς και γεννήθηκε στο Καρλόβασι της Σάμου το 1772. Σπούδασε Λογική και Φιλοσοφία στη Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε ως γραμματέας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αργότερα στη Βλαχία θα εργαστεί ως θησαυροφύλακας και θα πάρει τον τίτλο του Λογοθέτη. Το 1819 μυείται στη Φιλική Εταιρεία και παίρνει το όνομα Λυκούργος το οποίο θα κρατήσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Επιστρέφει στη Σάμο όπου το 1821 αναλαμβάνει την ηγεσία της επανάστασης ως στρατιωτικός και πολιτικός αρχηγός. Εφάρμοσε ένα τοπικό πολίτευμα, γνωστό ως «στρατοπολιτικό διοργανισμό της νήσου Σάμου» ένα αυτόνομο επαναστατικό πολίτευμα που αποτελούσε θεσμική πλαισίωση της ιδεολογίας των «Καρμανιόλων». Οι Καρμανιόλοι ήταν εκφραστές των νέων ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης που επιχείρησαν την ανατροπή των Προεστών «Καλικαντζάρων», δικαιότερη κατανομή των φόρων, την καθιέρωση των Γενικών Συνελεύσεων, τη λογοδοσία των αρχόντων και την απομάκρυνση των τυραννικών Οθωμανών υπαλλήλων. Οι επαναστάτες κατορθώνουν να αποτρέψουν με επιτυχία τις οθωμανικές επιθέσεις κατά της Σάμου το 1821, 1824 και 1826. Μετά την απελευθέρωση η Σάμος μένει εκτός των ορίων του Ελληνικού Κράτους και ο Καποδίστριας θα επιτρέψει στον Λυκούργο Λογοθέτη να σχηματίσει την ανεξάρτητη «Σαμιακή Πολιτεία» δηλαδή να υλοποιήσει το σχέδιο της μετάβασης της Σάμου σε καθεστώς τοπικού Διευθυντηρίου. Τότε θα ξεκινήσει η τετραετής (1830-1834) περίοδος της Ελληνικής Πολιτείας της Σάμου κατά την οποία ο Λυκούργος Λογοθέτης θα εκφράσει τη λαϊκή βούληση μέσα από την πρώτη μετοθωμανική μορφή δημοκρατίας που γνωρίζουμε. Η δημοκρατική αυτή έκφραση του τοπικού πολιτεύματος εκπροσωπείται από ένα Διευθυντήριο το οποίο αποτελείται από τον Διευθυντή, την εκάστοτε Επαρχιακή Δημογεροντία και τη Γενική Συνέλευση η οποία στην πορεία ισχυροποιήθηκε σε σχέση με το Διευθυντή. Ο σαμιακός λαός καθίσταται βαθμιαία σε συνδιαμορφωτή και συνυπεύθυνο της εξωτερικής πολιτικής και πρωταγωνιστής των τελικών αποφάσεων. Ωστόσο εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαλότητες των ισχυρών τοπικών παραγόντων, η ατολμία της ελληνικής κυβέρνησης και η αδιαλλαξία των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν σαν αποτέλεσμα τη βίαιη επίθεση των οθωμανών στη Σάμο το 1834 και την μετατροπή της σε αυτόνομη Ηγεμονία φόρου υποτελής στον σουλτάνο με διορισμένο χριστιανό πρίγκιπα-ηγεμόνα. Ο Λυκούργος εγκαταλείπει το νησί και εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου θα τιμηθεί με αξιώματα από το οθωνικό περιβάλλον για την προσφορά του στον αγώνα της Ανεξαρτησίας και θα πεθάνει το 1850.