Ο Αριστείδης Σπαθάκης (1837-1897) ήταν παιδαγωγός και συγγραφέας παιδαγωγικών μελετών. Γεννήθηκε στο Λιακοβέτσι Ζαγορίου και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή του στάλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στη Γερμανία, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπου σπούδασε Φιλοσοφία και Παιδαγωγικά. Δίδαξε στη Ριζάρειο Σχολή και στο Αρσάκειο Παρθεναγωγείο. Εργάστηκε με ζήλο πάνω στα θέματα της Παιδαγωγικής. Πολλές μελέτες του δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά της εποχής και ιδιαίτερα στο «Ευαγγελικός Κήρυξ». Ασχολήθηκε με τη συγγραφή παιδαγωγικών βιβλίων όπως το «Παιδαγωγός» και το «Παιδαγωγική» αλλά και σχολικών εγχειριδίων ιστορίας όπως «Ιστορία Ρωμαϊκή και Βυζαντινή προς χρήσιν των μαθητών της Β΄ τάξεως του γυμνασίου». Ο Αριστείδης Σπαθάκης το 1879 επιχείρησε την αυτονόμηση της Παιδαγωγικής ως επιστήμη και διδασκόμενο μάθημα στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ωστόσο, η επιτροπή στην οποία παρουσίασε τη μελέτη του θεώρησε ότι δεν παρουσίασε με επάρκεια αυτή του τη θέση και την απέρριψε. Ήδη από το 1875 ο Αριστείδης Σπαθάκης είχε δημοσιεύσει το «Εγχειρίδιον Παιδαγωγικής προς χρήσιν των επιτετραμμένων την των παίδων αγωγήν». Η τάση που επικρατούσε τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική η οποία συνέδεε αναπόσπαστα την Παιδαγωγική με την Φιλοσοφία θα επηρεάσει και το ελληνικό Πανεπιστήμιο για μερικά χρόνια ακόμα. Η έδρα Παιδαγωγικής, εν τέλει, ιδρύεται το 1899 και ο πρώτος διδάσκων καθηγητής ήταν ο Δ. Ζαγγογιάννης. Η συμβολή του Σπαθάκη στην αναγνώριση της Παιδαγωγικής ως επιστήμης υπήρξε ουσιαστική και η βιβλιογραφία του πάνω σε αυτό το πεδίο έθεσε τις βάσεις για τη σύνδεση της θεωρίας (Παιδαγωγική) και πράξης (Διδακτική).