Ο Θεόδωρος Γαζής ήταν Έλληνας διανοούμενος με μεγάλη προσφορά στον Ιταλικό Ουμανισμό του 15ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη γύρω στο 1400 αλλά το 1430, μετά την άλωση της γενέτειράς του από τους Τούρκους, έφυγε για την Ιταλία και εγκαταστάθηκε στη Σιένα. Σημαντικός σταθμός της διαδρομής του είναι οι δύο δογματικές πραγματείες που έγραψε το 1439, όταν παρακολούθησε τη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας για την ένωση των δύο Εκκλησιών (Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Ανατολικής), οι οποίες είχαν έντονο ενωτικό πνεύμα. Από το 1440 έως το 1449 έζησε σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας και στην Φεράρα, όπου δίδαξε Ελληνικά στο πανεπιστήμιό της. Αργότερα έμαθε Λατινικά και μετέφρασε έργα του Κικέρωνα στα Ελληνικά.