Φωτογραφία του Έλληνα ποιητή της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς Νίκου Καρούζου (Ναύπλιο 1926 - Αθήνα 1990). Ο Καρούζος μεγάλωσε με τα βιβλία, χάρη στον δάσκαλο πατέρα του και στον ιερέα παππού του. Αγωνίστηκε ενταγμένος στην ΕΠΟΝ και εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο. Αν και γραμμένος στην Νομική, εγκατέλειψε τις σπουδές και άρχισε να συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Δημοσίευσε ποιήματα και πεζά. Ως ποιητής βραβεύτηκε τουλάχιστον τρεις φορές: 1961- Β΄ κρατικό βραβείο, 1962 - Α΄ βραβείο ποίησης από την Ομάδα των 12, 1988 - Κρατικό Λογοτεχνικό βραβείο ποίησης. Συνεργάστηκε με το τρίτο πρόγραμμα της ΕΡΑ, κάνοντας εκπομπές για τη λογοτεχνία. Παντρεύτηκε δύο φορές. Ορισμένες ποιητικές συλλογές του: Επιστροφή του Χριστού (1953), Νέες Δοκιμές (1954), Σημείο (1955), Η Έλαφος των άστρων (1962), Ο Υπνόσακος (1964), Αναμνηστική λήθη (1982), Αντισεισμικός τάφος (1984), Συντήρηση ανελκυστήρων (1986), Λογική μεγάλου σχήματος (1989)