Κεντρικό θέμα της εικόνας αποτελεί ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. Στην φωτογραφία διακρίνεται ο ποιητής να κάθεται (πιθανόν σε ένα παγκάκι) και να στηρίζει το κεφάλι του με το αριστερό του χέρι. Ο Άγγελος Σικελιανός (1884-1951) είναι ένας από τους μείζονες Έλληνες ποιητές. Το έργο του διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ιδιαίτερο γλωσσικό πλούτο. Το έργο του χαρακτηρίζεται από απόλυτη αρμονία και ενότητα στο ποιητικό του σύμπαν, παντελής απουσία ειρωνείας, μόνιμη έξαρση και λυρική μεταρσίωση, πληθωρική και συντακτική περίπλοκη ποίηση και υψιπετή λυρισμό. Θεωρείται ο τελευταίος απόγονος της επτανησιακής ποίησης με γνώση της γνήσιας λαϊκής γλώσσας. Εντάσσεται γραμματολογικά στο πλαίσιο της ομάδας των ποιητών του 1910 (ποίηση φιλοσοφικών αναζητήσεων, μεγάλων οραμάτων, επικής έκτασης, υπό την επιρροή των ιδεών του Nietzsche -ο άνθρωπος πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της παγιωμένης αντίληψης της ηθικής και να δημιουργεί με τη θέληση και τη δύναμή του μια ανώτερη τάξη πραγμάτων).