Ξυλογραφία του Νότη Μπότσαρη ο οποίος ανέλαβε την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων μετά τη δολοφονία του αδελφού του Κίτσου Μπότσαρη. Γεννήθηκε στο Σούλι το 1756 και πέθανε στη Ναύπακτο το 1841. Διακρίθηκε για τον ηρωισμό του στην τραγωδία του Σέλτσου (1805) όταν η κόρη και η σύζυγος του ρίχτηκαν στον Αχελώο, για να μη συλληφθούν από τους Αλβανούς. Ο Νότης συνελήφθη και κλείστηκε βαριά τραυματισμένος στο φρούριο της Κλεισούρας, απ όπου δραπέτευσε τον επόμενο χρόνο και ύστερα από πολλές περιπέτειες πέρασε στην Κέρκυρα. Συγκρότησε εκεί δύναμη από Σουλιώτες με τους οποίους έφτασε στο Μεσολόγγι, όπου διακρίθηκε σε όλες τις πολιορκίες και κατά την έξοδο. Αργότερα, το 1827 πολέμησε και τραυματίστηκε στο Δίστομο. Το1829 διακρίθηκε στην πολιορκία και στην άλωση της Ναυπάκτου. Ο Νότης Μπότσαρης τιμήθηκε από τον Όθωνα με τον βαθμό του Υποστράτηγου. Στην Πρέβεζα σωζόταν, μέχρι το 1970, το σπίτι του που είχε αποκτήσει το 1806.