Το παρών μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία της Ιστορίας με αναφορά στην Ελληνική επανάσταση και τη θεματική για την ανεξαρτησία της χώρας. Επίσης συνδέεται και με τους πρωταγωνιστές αυτής και συγκεκριμένα τον αγωνιστή Νικηταρά. Στη διδακτική θα μπορούσε να τονιστεί και μελετηθεί η πορεία των ανθρώπων-πρωταγωνιστών της επανάστασης καθώς και οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής. Η αρχική δόξα που στη συνέχεια μετετράπη σε αδιαφορία σημάδεψε την Ελληνική ιστορία. Ο Νικηταράς ο «Τουρκοφάγος», ήταν ένας ξεχωριστός για το ήθος του και την πολεμική του αρετή ήρωας της Επαναστάσεως του 1821. Εδώ θα μπορεί η διδακτική να σταθεί στη λέξη ήθος και τη σημασία της για τον αγώνα των Ελλήνων και τα στοιχεία που συγκροτούν μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία. Στη συνέχεια όμως η πορεία του και το τέλος του δεν συνάδουν με την πρότερη και ένδοξη ιστορία. Ο Νικηταράς εξ αιτίας των πολλών πολεμικών κακουχιών, των συνεχών ψυχικών συγκρούσεων με τους ανθρώπους και τις αδυναμίες τους, άφησε τη τελευταία του πνοή την 25ην Σεπτεμβρίου 1849 σε ηλικία 68 ετών στον Πειραιά, σ' ένα φτωχικό σπίτι κοντά στο λιμάνι, όπου ζούσε με τη γυναίκα του Αγγελική, η οποία πέθανε το 1863. Η Πατρίδα τον θρήνησε, η δε Ελληνική Ιστορία τον κατέγραψε στους αθάνατους. Ο Νικηταράς μπορούσε να βγει από τον αγώνα πάμπλουτος, όμως φτωχός και χρεωμένος εκλιπαρεί την βοήθεια και υποστήριξη από τους συνεργάτες του και δεν την έχει. Είναι λοιπόν σημαντικό να αναδειχθούν οι αξίες που διέπουν μια δημοκρατική και ανεπτυγμένη κοινωνία. Μεταξύ όλων το ήθος και η αναγνώριση των ανθρώπων που προσέφεραν σε ένα έθνος.