Το ανάτυπο ανέκδοτου χειρογράφου του 18ου αι. το οποίο περιέχει πορτολάνους (λιμενοδείκτες) του λιμένος Πειραιώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μάθημα της Ιστορίας της τοπικής Ιστορίας (περιοχές πέριξ του Πειραιώς) και της Γεωγραφίας, ως ερευνητικός πόρος για να προσεγγίσουν τα παιδιά την μορφή και τη διαμόρφωση που είχε γεωγραφικά το λιμάνι και η περιοχή γύρω απ' αυτό από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα. Οι πληροφορίες που περιέχονται μαζί με τους συνοδευτικούς χάρτες, συγκρινόμενοι με σύγχρονους, δείχνουν το επίπεδο ακριβείας στο οποίο είχε φτάσει η χαρτογραφία εκείνη την εποχή. Το ανάτυπο επίσης περιέχει πληροφορίες για το ανθρωπογενές περιβάλλον πέριξ του λιμένος Πειραιώς, για τις συνήθειες των κατοίκων και τις συνθήκες ζωής τους σε μια περίοδο που βρίσκονται υπό το ζυγό της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τεκμαίρεται π.χ. το γεγονός ότι διατηρούσαν τους χριστιανικούς ναούς τους, ότι παρέμενε η πρακτική της δουλείας, ότι διενεργούνταν αφαίμαξη αρχαιοτήτων και μεταφορά τους εκτός της χώρας, ότι γενικά η περιοχή παρουσίαζε μια εικόνα παρακμής κλπ. Πληροφορίες τέτοιου είδους μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν πόρος σε ερευνητικές εργασίες στην Ιστορία και σε άλλα ανθρωπιστικά μαθήματα όπου μας ενδιαφέρουν στοιχεία για την καθημερινή ζωή των κατοίκων της περιοχής εκείνη την εποχή. Τέλος στο εξεταζόμενο χειρόγραφο υπάρχουν οι χρονολογίες και τα ονόματα περιηγητών και αποστολών που επισκέφθηκαν κατά καιρούς την περιοχή και συνέλεξαν όλες αυτές τις πληροφορίες. Αυτό μας αποδεικνύει το διαρκές ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για την Ελλάδα. Επεκτείνοντας την αναζήτησή τους, οι μαθητές, μπορούν να αντλήσουν περαιτέρω πληροφορίες μέσα από το κύριο έργο έκαστου περιηγητή (για παράδειγμα, μπορούν να επεκτείνουν την έρευνά τους μέσω του εξαίρετου τετράτομου έργου του Κυριάκου Σιμόπουλου: Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα). Έτσι, πέραν από την εικόνα του τόπου μας σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως μας έβλεπαν οι ξένοι.