Ο Δημήτρης Πικιώνης δημιούργησε ένα μοντέρνο κτήριο, την τετραώροφη πολυκατοικία στην οδό Χέυδεν 30 όπου θα εντάξει στοιχεία από την ελληνική Αρχιτεκτονική, στις λεπτομέρειες των όψεων. Ήταν αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός, με πλούσιο ζωγραφικό, ποιητικό και συγγραφικό έργο. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1887 από Χιώτες γονείς. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, απ' όπου το 1908 πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο και στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου διδάχθηκε σχέδιο και ζωγραφική στην Académie de la grande Chaumière. Παράλληλα γράφτηκε στο εργαστήριο του αρχιτέκτονα Chifflot και παρακολούθησε τα μαθήματα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην École des Beaux Arts. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του σημαντική ήταν και η παρουσία του Αναστάσιου Ορλάνδου, του Giorgio de Chirico, του Περικλή Γιαννόπουλου και του Γιώργου Μπουζιάνη. Το 1921 διορίστηκε επιμελητής του Καθηγητή Α. Ορλάνδου στο μάθημα της Μορφολογίας της Αρχιτεκτονικής και Ρυθμολογίας όπου παρέμεινε μέχρι τα μέσα του 1923. Το έργο του ως αρχιτέκτονας ξεκίνησε με την οικία Μωραΐτου στις Τζιτζιφιές (1921-1923). Σε μια εποχή που στην Ελλάδα, μαζί με το μοντέρνο κίνημα, η κτηριολογία ήρθε να αντικαταστήσει την αρχιτεκτονική. Το αρχιτεκτονικό έργο του Δημήτρη Πικιώνη συνδυάζει την καλλιτεχνική δημιουργία, το φιλοσοφικό στοχασμό, το οικουμενικό πνεύμα μαζί με το πνεύμα της εθνότητας, σε συνδυασμό με την ιστορία, την παράδοση και ταυτόχρονα το νεωτερισμό, το έργο του διακρίνεται σε δύο περιόδους: πριν και μετά το 1932.