Η φωτογραφία της Βούλας Μάστορη Παπαϊωάννου χρονολογείται γύρω στα 1950-1955 και αποτυπώνει γυναίκες να τρυγίζουν σταφύλια στο νησί της Κρήτης. Η περίοδος του τρύγου συνδέεται με πολλά ελληνικά ήθη και έθιμα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Η φωτογράφος ταξίδεψε μεταπολεμικά στην ελληνική ύπαιθρο προκειμένου να απαθανατίσει με το φωτογραφικό της φακό την καθημερινή ζωή των Ελλήνων της υπαίθρου, δίνοντας έμφαση στον άνθρωπο και κυρίως στις Ελληνίδες, διασώζοντας τρόπους ζωής, συνήθειες και επαγγέλματα που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν χαθεί οριστικά. Το έργο της φωτογράφου εντάσσεται στο ρεύμα της "ανθρωπιστικής φωτογραφίας", καθώς κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής προσπάθησε μέσα από το έργο της να δώσει έμφαση στην κατάλυση των ανθρώπινων αξιών εξαιτίας του πολέμου, ενώ μεταπολεμικά προσπάθησε να εκφράσει την αισιοδοξία για το μέλλον της ανθρωπότητας.