ΙΣΤΟΡΙΑ: Α) Ζητάμε από τους μαθητές να παρατηρήσουν την ακουαρέλα προσεκτικά. Εντοπίζουν το κύριο διακριτικό του αξιώματος του Κολοκοτρώνη που είναι οι επωμίδες ή αλλιώς σπαλέτες με τον λέοντα. Εξάλλου, αυτές τον διαφοροποιούν στις απεικονίσεις του και από τους άλλους αγωνιστές. Στη συνέχεια τους φέρνουμε στην τάξη τα διακριτικά των βαθμών της ιεραρχίας στο στρατό. Τα παρατηρούν. Τέλος, παίζουμε ένα παιχνίδι μνήμης. Ανακαλούν ποιο διακριτικό αντιστοιχεί σε κάθε βαθμό. Β) Αφού εντοπίσουμε τα στοιχεία της στολής του Κολοκοτρώνη (περικεφαλαία, επωμίδες, γιλέκο, θώρακας, φουστανέλα, σελάχι, γιαταγάνι, μπότες), αφηγούμαστε στους μαθητές τι έγινε, όταν ο Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843: «Όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια της Αθήνας έκλεισαν και πλήθος κόσμου συνέρεε στο σπίτι του. Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον καταφιλούσαν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερο δημόσιο πένθος. Το νεκρό τον έντυσαν με την στολή του Αντιστράτηγου, του έζωσαν το σπαθί που είχε στην αρχή της επανάστασης, του φόρεσαν τσαρούχια, τον απίθωσαν στο φέρετρο και έβαλαν κάτω από τα πόδια του μία τουρκική σημαία. Στο ένα του πλάγιο έβαλαν τον ασημένιο του θώρακα, ενώ στο άλλο την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες-επωμίδες από την υπηρεσία του στα Επτάνησα». Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής (οδός Σταδίου-πλατεία Κολοκοτρώνη), όπου μεταφέρθηκε η πολεμική εξάρτυση του Κολοκοτρώνη, μετά την εκταφή των οστών από το Α΄ Νεκροταφείο με σκοπό την ανακομιδή τους στην Τρίπολη. ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: α) Περιγράφουμε τη στολή του Κολοκοτρώνη και της συνοδείας του και αναζητούμε ετυμολογίες (π.χ. «φέσι»: αντίθετα με ό, τι πιστεύουν οι περισσότεροι το Φέσι δεν είναι Τουρκικής προέλευσης. Η προέλευση του είναι από την πόλη Φες ή Φεζ, αραβ. فاس Fās, του Μαρόκου. Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη Φες ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα. Στην Τουρκία η χρήση του φεσιού απαγορεύτηκε το 1925. Ο ίδιος ο Ατατούρκ χαρακτήρισε το φέσι ως “παρακμιακό” και το κατήγγειλε ως “κάλυμμα της κεφαλής των Ελλήνων”), β) Αναζητούμε διαχρονικά και διακρατικά την ιστορία της «στολής» και συζητάμε τη σκοπιμότητά της.