Το έργο του Otto Magnus von Stackelberg (1787-1837) απεικονίζει μια σκηνή από τον βίο των πειρατών στην Μεσόγειο. Μια φεγγαρόφωτη νύχτα, μια οπλισμένη ομάδα ανθρώπων έτοιμη να δράσει έχοντας ως παρατηρητήριο - ορμητήριο μια σπηλιά σε κάποιο νησί ή σε κάποιο παράκτιο μέρος. Η πειρατεία στη Μεσόγειο αποτέλεσε συνεχές ιστορικό φαινόμενο μέσα στους αιώνες, με μεταβαλλόμενη ένταση και διαφορετική φύση κατά περιόδους. Στα παρατηρητήρια, οι «βιγλάτορες», παρακολουθούσαν τα καράβια που πλησίαζαν στη στεριά. Στην Τουρκοκρατία επιδίδονται στην πειρατεία, στην Μεσάγειο, άνθρωποι κάθε εθνικότητας και θρησκεύματος ανάμεσά τους και οι Έλληνες. O Stackelberg (1787-1837), μεγάλωσε και μορφώθηκε στην Εσθονία ενώ έζησε στην Ελλάδα από το 1810 έως το 1813. Δημοσίευσε έργα, κυρίως με τοπία και ανθρώπινους τύπους αλλά και αρχαιότητες. Το εικονιζόμενο έργο είναι χαλκογραφία του 1831. Χαλκογραφία είναι η μέθοδος με την οποία χαράσσεται μια αναπαράσταση ή ζωγραφιά σε λεπτή λεία πλάκα χαλκού και στη συνέχεια εκτυπώνονται ή αναπαράγονται εικόνες.