ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΤΙΤΛΟΣ
Τα αμνημόνευτα ονόματα
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η ιδέα …
Η έκτη τάξη αποτελεί την ολοκλήρωση του κύκλου φοίτησης των παιδιών στο Δημοτικό. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές και μαθήτριες της Στ΄ τάξης συμμετέχουν σε δράσεις και προγράμματα με χαρακτήρα ανασκόπησης και απολογισμού, σχετικά με τη συνολική τους σχολική εμπειρία τα προηγούμενα χρόνια.
Με αυτήν τη σκέψη, στην ομάδα του Στ΄2 Δημοτικού αποφασίσαμε να λάβουμε μέρος στον 6ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Οπτικοακουστικής Δημιουργίας με τίτλο· «Τα σχολεία εκπέμπουν στην ΕΡΤ», βρίσκοντας στον διαγωνισμό αυτόν μια θαυμάσια ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια ταινία μικρού μήκους με θέμα εμπνευσμένο από τους εκπαιδευτικούς στόχους της έκτης δημοτικού και περιεχόμενο που θα παράξουμε εμείς, σε συνδυασμό με τη χρήση τεκμηρίων από το αρχείο της ΕΡΤ.
Τα χρόνια στο Δημοτικό είναι για όλους η πρώτη, η πιο τρυφερή
και καθοριστική μας βόλτα στη ζωή. Κι αυτό, θέλουμε να το αποτυπώσουμε σε ένα εγχείρημα κοινό, που θα μείνει για να μας θυμίζει στο μέλλον
όσα ζήσαμε, μάθαμε και καταφέραμε τα χρόνια αυτά με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά και συντροφιά με την ομάδα μας.
Η θεματική του έργου
Η θεματική της δικής μας δημιουργίας θα είναι εκείνη της Γερμανικής Κατοχής & της Εθνικής Αντίστασης και, συγκεκριμένα, η ιστορία της υποστολής της γερμανικής ναζιστικής σημαίας του λόφου της Ακρόπολης, από τους ήρωες Μανώλη Γλέζο και Λάκη Σάντα, στις 30 Μαΐου 1941, γεγονός που έχει χαρακτηριστεί ως η πρώτη πράξη αντίστασης εναντίων των κατακτητών. Ο τίτλος του έργου θα είναι·« Τα αμνημόνευτα ονόματα »
Περίληψη του έργου
Σάββατο, 31 Μαΐου 1941.
Η Αθήνα μετράει έναν και πλέον μήνα γερμανικής κατοχής. Η πόλη μοιάζει πληγωμένη, τα πρόσωπα των ανθρώπων είναι σκοτεινά και στον αέρα υπάρχει κάτι αποπνικτικό. Το αβάσταχτο κλίμα ήρθαν –το μεσημέρι της Παρασκευής- να βαρύνουν ακόμα περισσότερο τα άσχημα νέα της «χαμένης» για τους Έλληνες μάχης της Κρήτης.
Εκείνο το Σαββατιάτικο πρωί, όμως, έχει κάτι το διαφορετικό: Σε μια γειτονιά του Μεταξουργείου, στο κέντρο της Αθήνας, τα παράθυρα είναι ανοικτά από νωρίς. Οι άνθρωποι φαίνονται αναστατωμένοι και, όποτε οι πορείες τους συναντιούνται στα χωμάτινα δρομάκια, ανταλλάζουν λίγες κουβέντες ψιθυριστά, σε κάτι που θυμίζει έναν πνιγμένο ενθουσιασμό. Ύστερα αποχωρίζονται βιαστικά. Μερικά βήματα μετά, κοντοστέκονται και σηκώνουν το κεφάλι: Εκεί που τα σπίτια είναι χαμηλά και το επιτρέπουν, τα μάτια τους αναζητούν ένα άνοιγμα προς τον αρχαίο, ιερό λόφο. Σηκώνοντας το βλέμμα, φωτίζονται από τον ήλιο, που τους ζεσταίνει το πρόσωπο. Αυτές οι λίγες ακτίνες φωτός τους θυμίζουν ότι, ακόμα και στην τελευταία της ημέρα, η άνοιξη είναι εδώ. Μια ξεχασμένη, ακατανίκητη ζεστασιά.
Τα παιδιά έχουν βγει έξω για να παίξουν, όπως κάθε Σάββατο. Όμως και αυτά τα βλέμματα, σήμερα σπινθηροβολούν. Και θέλουν να μιλήσουν: Με την πρώτη «καλημέρα», κάποιος ξεκινά να μοιράζεται κάτι παράξενο που συνέβη το προηγούμενο βράδυ και τον έβγαλε από τον ύπνο του. Το ένα μετά το άλλο, τα παιδιά ανακαλύπτουν πως έχουν να μοιραστούν παρόμοιες εμπειρίες: Αφηγούνται όσα άκουσαν, είδαν και ένιωσαν εκείνη τη νύχτα, όταν μερικά βιαστικά βήματα και μια μυστηριώδης συνομιλία ξύπνησαν τη γειτονιά. Είναι η ιστορία δυο παλληκαριών από το 4ο Γυμνάσιο, που τόλμησαν να κάνουν το απίστευτο…
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΡΤΕΛΑΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ
https://photodentro.edu.gr/i-create/r/8545/1772
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ
https://photodentro.edu.gr/v/item/icreate/8545/1772