Έκδοση του Πλατωνικού διαλόγου «Μενέξενος», σε σχολιασμό του Γεωργίου Μιστριώτου (1899). Στο συγκεκριμένο διάλογο συμμετέχουν ο Σωκράτης και ο Μενέξενος. Ο Σωκράτης συναντά τον Μενέξενο κατά την επιστροφή του από το Βουλευτήριο όπου κάποιος ρήτορας θα εκφωνούσε επιτάφιο. Η ευκολία των ρητόρων να στηρίζονται σε έτοιμους εκ των προτέρων λόγους κάνουν τον φιλόσοφο να υποστηρίζει ότι και ο ίδιος θα μπορούσε να εκφωνήσει επιτάφιο. Στη συνέχεια πείθεται να απαγγείλει στον Μενέξενο τον επιτάφιο που κάποτε του είχε μάθει η Ασπασία (γνωστή άλλωστε για τη μόρφωσή της), ο οποίος αναφέρεται στην ανδρεία των πεσόντων, στην πολιτεία των Αθηναίων και στα λαμπρά έργα της πόλης. Ο σχολιασμός και η έκδοση έγιναν από μια εξέχουσα προσωπικότητα των γραμμάτων, τον Γεώργιο Μιστριώτη, ο οποίος λόγω της αντίθεσής του προς τη δημοτική γλώσσα και της προσκόλλησής του στην αρχαΐζουσα, συνέδεσε το όνομά του με την ανάμειξή του στα «Ορεστειακά» (αιματηρά επεισόδια για την πεζή και στη δημοτική μετάφραση της Ορέστειας, το 1903) με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί αντιδραστικός και να υποτιμηθεί το πλούσιο επιστημονικό του έργο.