Στην αυλή του σχολείου τοποθετούνται οι καρέκλες σε έξι κύκλους, όσες οι κατοικημένες ήπειροι του πλανήτη και ο Αρκτικός Κύκλος. Οι μαθητές/τριες χωρίζονται σε έξι ομάδες, επιλέγουν κύκλο-ήπειρο και κάθονται στις καρέκλες τους. Κάθε παιδί θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την καρέκλα του όταν την απομακρύνουν οι εκπαιδευτικοί αιφνιδιαστικά και να αναζητήσει καταφύγιο σε οποιαδήποτε άλλη, είτε στον δικό του κύκλο-ήπειρο είτε σε κάποιον άλλο. Διευκρινίζεται στους/στις μαθητές/τριες ότι, εάν δεν καταφέρουν να ανέβουν σε κάποια άλλη καρέκλα, θα πεθάνουν. Με αυτό τον τρόπο κάθε μαθητής/μαθήτρια εγκαταλείπει την καρέκλα του και η διαδικασία επαναλαμβάνεται, έως ότου τα μέλη της ομάδας σε κάθε κύκλο αναγκαστούν να στριμωχτούν στις δύο καρέκλες που δεν θα αποσύρουν οι εκπαιδευτικοί. Κατόπιν, στη σχολική αίθουσα, οι μαθητές/τριες κάθονται ανά ομάδες (ομάδα των πρώτων κατά σειρά προσφύγων, ομάδα των δεύτερων κατά σειρά, ομάδα των τρίτων κατά σειρά, ομάδα των τέταρτων κατά σειρά και ομάδα αυτών που υποδέχθηκαν πρόσφυγες) και καλούνται ατομικά να συμπληρώσουν αυθόρμητα, με μία μόνο φράση ανά ερώτηση, ανοιχτό ερωτηματολόγιο σχετικά με το πώς ένιωσαν ως εκτοπισμένοι ή υποδοχείς και με το πώς θεωρούν ότι πρέπει να διαχειριζόμαστε εν γένει παρόμοιες περιπτώσεις. Συνολικά, υπάρχουν τρία διαφορετικά ερωτηματολόγια: ένα για τους/τις πρώτους/ες κατά σειρά πρόσφυγες, ένα για τους/τις δεύτερους/ες, τρίτους/ες ή τέταρτους/ες κατά σειρά και ένα για όσους/ες υποδέχονται πρόσφυγες. Οι απαντήσεις στα ερωτηματολόγια δίνουν αφορμή για σχετική συζήτηση στην ολομέλεια.