Στη συνέχεια, ο γέροντας Αρίσταρχος, ξεπροβόδισε τα παιδιά και τους έδωσε τέσσερα σακουλάκια με δώρα. Μέσα τους είχαν ένα κουδουνάκι, ένα σπόρο, μια φλόγα και μια σταγόνα νερού.

Δραστηριότητα 2α: Πρώτος σταθμός για την Ουρανοχώρα του Βασιλιά Χρόνου ήταν η πύλη του Αγαθού Γίγαντα. Τα παιδιά περπατούν σαν Γίγαντες με συνοδεία μουσικής. Σκοπός: Εξάσκηση στη ρυθμική αγωγή και στη μυϊκή συναρμογή πάνω στο ρυθμό.

Στην είσοδο ήταν το πηγάδι των ευχών που ό,τι ευχόσουν πραγματοποιείτο. Τα παιδιά κοίταξαν στο βάθος του πηγαδιού, αλλά όλα ήταν σκοτεινά. Ξαφνικά, μέσα από το πηγάδι ακούστηκαν φωνές πουλιών που κελαηδούσαν. Ο Αγαθός Γίγαντας πληροφόρησε τα παιδιά ότι έπρεπε να μιμηθούν με τη φωνή τους ή την κίνηση του σώματός τους ή και με τα δύο, ό,τι άκουγαν από το πηγάδι π.χ. να μιμηθούν πώς το λουλούδι ανθίζει, πώς πέφτουν τα φύλλα, πώς ακούγεται η νεροποντή κα τότε μόνο το πηγάδι θα φανέρωνε που βρίσκονται η Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Τα παιδιά κινούνται, μιμούνται και αντιφωνούν με τη συνοδεία και την καθοδήγηση κατάλληλων μουσικών ήχων. Σκοπός: Εξάσκηση στη ρυθμική αγωγή, στη μυϊκή συναρμογή πάνω στο ρυθμό, στην εκμάθηση - ενθύμηση - εμπέδωση χαρακτηριστικών των εποχών της Άνοιξης και του Φθινοπώρου.

Δραστηριότητα 2β: Αφού τα παιδιά τα κατάφεραν με τις δοκιμασίες, άκουσαν ένα θόρυβο δυνατό μέσα από το πηγάδι. Το πηγάδι γέμισε με ένα κατάμαυρο υγρό όπου σαν σε καθρέπτη απεικονίστηκε πάνω του ένα πρόσωπο που έλεγε το ακόλουθο αίνιγμα: " Όταν σε ποτάμι ρέει, όλα γύρω του τα καίει, σε καπνό όταν αλλάζει και τη φύση την τρομάζει". Τα παιδιά επαναλάμβαναν το γρίφο ρυθμικά όσο χρειάστηκε για να τον λύσουν και να καταλήξουν ότι η λύση είναι η αλόγιστη χρήση του πετρελαίου και ότι αυτή "έδιωξε" την Άνοιξη και το Φθινόπωρο.

Δράση 3η: Τα παιδιά κοιτούν και πάλι στο πηγάδι, προβληματισμένα. Τότε ξαφνικά μια όμορφη κοπέλα, η νεράιδα του πηγαδιού ξεπρόβαλε και είπε στα παιδιά ότι σωστά ανακάλυψαν ότι ο Δράκος Μαζούτ φταίει για την εξαφάνιση των δύο εποχών και ότι αυτός νικιέται μόνο με τη δύναμη της συνεργασίας. Τα παιδιά ευχαρίτησαν τη νεράιδα και τον αγαθό Γίγαντα και ξεκίνησαν το δρόμο τους. Οι μαθητές/τριες μιμούνται με κινήσεις τα λόγια του εκπαιδευτικού. Σκοπός ο προβληματισμός γύρω από την αλόγιστη χρήση του πετρελαίου.

Δράση 4η: Στο δρόμο τους συνάντησαν μια πολιτεία που στην πόρτα της βρίσκονταν σκορπισμένες λέξεις. Αν αυτές έμπαιναν στη σειρά και σχημάτιζαν ένα ποίημα τότε θα μπορούσε να ανοίξει η πόρτα. Το ποίημα που σχημάτιζαν ήταν:" Φύλλα πέφτουν χαμηλά, Θησαυρός πουθενά, μια ξαφνική Νεροποντή κάνει το Όνειρο να χαθεί σε μια στιγμή. Ήρθε όμως η Ώρα, που ένας Παλαιστής Ιδιότροπος πολύ, με περίσσια Ορμή, θα σκάψει και θα βρει, ένα Ρουμπίνι μες τη γη". Τα παιδιά βάζουν σε σειρά τις λέξεις, φωνάζουν δυνατά τη λέξη Φθινόπωρο. (Το ποίημα είναι γραμμένο με μαρκαδόρο σε ένα μεγάλο λευκό κάνσον, τα γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη φθινόπωρο είναι με κεφαλαία, γαι να διευκολύνουν τα παιδιά στην εύρεση του γρίφου). Η πόρτσ της πόλης ανοίγει. Αποτυπώνουνκινησιολογικά τα λόγια του ποιήματος με τη συνοδεία της μουσικής. Τραγουδούν μαζί με τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και μουσικής. Το ρουμπίνι συμβολίζει τον σπόρο που έδωσε ο αγαθός Γίγαντας στα παιδιά και ο παλαιστής την ψυχική δύναμη των παιδιών. Σκοπός: Να συνεργαστούν, να ανακαλύψουν το γρίφο, να εκφραστούν χορεύοντας και τραγουδώντας.

Δράση 5: Στην πόλη αυτή του Φθινοπώρου, όλοι ήταν θυμωμένοι μιας που όλο έβρεχε. Ο Δήμαρχος τους καλοδέχτηκε και τους εξέθεσε το πρόβλημα της εξαφάνισης του Φθινοπώρου. Τα παιδιά υποσχέθηκαν ότι θα ξαναφέρουν του Φθινόπωρο όχι μόνο στην πόλη τους αλλά και σε όλο τον κόσμο. Έδωσαν τον σπόρο (δώρο) που τους έδωσε ο γέροντας Αρίσταρχος και μόλις οι κάτοικοι τον φύτεψαν όλα άλλαξαν μεμιάς- οι βροχές σταμάτησαν, βγήκε ο ήλιος, το χώμα στέγνωσε, ο σπόρος βλάστησε και η ελπίδα ξαναγύρισε στην πόλη. Έτσι ο Δήμαρχος τους χάρισε το κλειδί της Ελπίδας και τα παιδιά ξεκλείδωσαν με αυτό το χρηματοκιβώτιο της πόλης όπου ανακάλυψαν μια μαγική παρτιτούρα με τη μουσική της πόλης: " Χοροπηδώ εδώ και εκεί περιμένοντας να φανεί, μαζί μου κάποιος να ονειρευτεί. Τα παιδιά τραγουδούν και χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής αποτυπώνοντας κινητικά τα λόγια του τραγουδιού. Σκοπός: Να επιτύχουν τους στόχους της μουσικής- μικρά τραγούδια με ρυθμική ποικιλία-και της φυσικής αγωγής -κίνηση, χορογραφί ατομικά και σε ζευγάρια. 

Δράση 6η: Τα παιδιά συνεχίζουν το δρόμο τους και φτάνουν σε επόμενη πολιτεία. Και εδώ, για να ανοίξει η πύλη της πόλης έπρεπε να σχηματίσουν το όνομά της με λέξεις που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόρτα της. Οι λέξεις ήταν: Ιερή στιγμή, Μάνα με παιδί, ω! Νήπιο Εκλεκτό, πρόσωπο Ωχρό, σπάζει τη Σιωπή, Χιόνι επιθυμεί με την ευκαιρία η χαρά να διαρκεί σαν Αθανασία." Τα παιδιά ανακαλύπτουν το όνομα της πόλης που είναι ο Χειμώνας. Φωνάζοντας δυνατά, η πύλη άνοιξε. Ο Χειμώνας τα υποδέχθηκε και τα παιδιά άρχισαν αμέσως να κυλιούνται στο αφράτο χιόνι, να κάνουν πατινάζ στις παγωμένες λίμνες, να παίζουν χιονοπόλεμο.Οι μαθητές με τη συνοδεία της μουσικής αποτυπώνουν κινητικά τα παραπάνω.

Δράση 7η:Οι κάτοικοι της πόλης του χειμώνα ήταν κουρασμένοι από το κρύο και σκυθρωποί (αποτυπώνεται κινητικά από τους μαθητές). Τα παιδιά τούς δώρισαν τη φλόγα (δεύτερο δώρο του γέροντα Αρίσταρχου) για να "ζεστάνει" τις καρδιές τους. Έτσι οι καρδιές των ανθρώπων της πόλης αυτής γλύκαναν και έμαθαν από τα παιδιά να χαίρονται αυτά που έχουν. Ο Χειμώνας χάρισε στα παιδιά το κλειδί της Υπομονής. Με αυτό έπρεπε να ξεκλειδώσουν το θησαυρό της πόλης του χειμώνα που ήταν μια παρτιτούρα. Έτσι είχαν στα χέρια το δεύτερο κομμάτι ενός μουσικού χάρτη: " Όλα άσπρα σιωπηλά, χιόνι πέφτει απαλά. Λύπη νιώθω στην ψυχή βάρος στη ματιά μου. Σήκω τώρα εμπρός ευθύς, στάσου όρθιος μπορείς, χιονοπόλεμο να δεις, να χαρείς καρδιά μου. Οι μαθητές χορεύουν σε μουσική σε μουσική forte piano. Τα παιδιά αποχαιρέτησαν τους κατοίκους της πόλης και μαζί με το Χειμώνα συνέχισαν το ταξίδι τους. Σκοπός: Να νιώσουν, να εκφράσουν χαρακτηριστικά του χειμώνα με παντομίμα, μουσικά και κινητικά.

Δράση 8η: Τα παιδιά έφτασαν σε νέα πολιτεία. Και πάλι έπρεπε να βάλουν τις σκόρπιες λέξεις σε σειρά και να βρουν το όνομά της: "ποιος Ούριος άνεμος σάς έφερε εδώ; Ιχνηλάτες μιας πόλης που κοιμάται; ήρθε όμως η ώρα... το Νερό να κυλήσει, η φύση να Ξυπνήσει, ο Ήλιος να Ανθίσει κάθε τι που ζει!" Τα παιδιά τα κατάφεραν και πάλι, έβαλαν τις λέξεις στη σειρά και βρήκαν το όνομα που ήταν η Άνοιξη. Τα παιδιά έβγαλαν το κουδουνάκι( τρίτο δώρο του γέροντα Αρίσταρχου) και άρχισαν να το χτυπούν. Ο μελωδικός του ήχος ξύπνησε τη φύση. Τα λουλούδια άνθισαν, η πόλη στρώθηκε με πολύχρωμα λουλούδια ο ήλιος εμφανίστηκε λαμπερός και χαμογελαστός. Οι μαθητές με τη συνοδεία της μουσικής κινούνται αποτυπώνοντας τα παραπάνω.

Δράση 9η: Τα παιδιά μαζί με τους κατοίκους της Άνοιξης χορεύουν το τραγούδι " φως" : " Φως, φως λάμπει φως (εξάσκηση σε τέταρτα, όγδοα, μισό). Οι μαθητές με τη συνοδεία της μουσικής " πέταξαν σαν πουλιά", "άνθισαν σαν λουλούδια", χόρεψαν κλπ. Σκοπός: Να εξασκήσουν, να εμπεδώσουν ρυθμικές αξίες, να μιμηθούν, να αποτυπώσουν κινητικο-χορευτικά τα χαρακτηριστικά της εποχής της άνοιξης.

Δράση 10η: Τα παιδιά χάρισαν το κουδουνάκι στους κατοίκους της πόλης της Άνοιξης για να τους θυμίζει πάντα να ξυπνούν μετά το βαρύ ύπνο του χειμώνα και αυτοί με τη σειρά τους χάρισαν στα παιδιά το κλειδί της Αγάπης. Με αυτό άνοιξαν το σεντούκι του θησαυρού της πόλης, το οποίο ήταν φτιαγμένο από ανθισμένες μαργαρίτες. Μια ακόμα πολύτιμη μουσική παρτιτούρα φάνηκε. ήταν το τραγούδι της Άνοιξης, ένα υπέροχο βαλσάκι: ¨Ξυπνάει η φύση, κελαηδούνε πουλιά, λιώνουν τα χιόνια ψηλά στα βουνά, λουλούδια ανθίζουν, μοσχοβολιά, χελιδόνια θα΄ρθουνε σκορπώντας χαρά!"Τα παιδιά χορεύοντας (μίμηση και κίνηση) αποχαιρέτησαν τους κατοίκους της πόλης της Άνοιξης. Σκοπός: Να χορέψουν σε ζευγάρια, να αντιδράσουν γρήγορα σε μουσικό ερέθισμα, να μάθουν το χορό της "σκούπας"  των δωδεκαννήσων, αντικαθιστώντας τη σκούπα με μια τεράστια παπαρούνα ύψους 1,60μ (φτιαγμένη από θήκη ρολού των σχολικών χαρτών, βαμένο πράσινο και στην κορυφή του κόκκινα φύλλα χαρτιού γκοφρέ).

Δράση 11η :Επόμενος σταθμός μια πόλη όπου οι άνθρωποι ήταν ξαπλωμένοι κάτω από τεράστιες πολύχρωμες ομπρέλες, εξαντλημένοι από την πολλή ζέστη. Τα παιδιά θέλησαν να τους βοηθήσουν. Στην αρχή, βρήκαν το γρίφο της πόλης, που αποτελούταν από τις παρακάτω λέξεις: " Ο Ι ππόκαμπος και ο Κάβουρας, Ραστώνη στο Ανάκτορο, αυτή είναι ζωή! ΟΛίβας ξεφυσάει, Καράβι στον Αφρό, Ιδρώτας τον Καπετάνιο τυλίγει στο λεπτό. Κρατώντας ένα Όστρακο που λέγεται μπορού, δυνατά σ΄εμέ φωνάζει ποτέ μην πας αλλού!" Τα γράμματα σχημάτιζαν τη λέξη Καλοκαίρι. Η πύλη άνοιξε και μπροστά τους ξεπρόβαλε το ίδιο το Καλοκαίρι, που τους υποδέχτηκε με χαρά μα και με προβληματισμό, μιας και τα παιδιά συνοδεύονταν από τον αδερφό του το Χειμώνα. Αφού εξήγησαν στο Καλοκαίρι το λόγο του ταξιδιού τους, του χάρισαν το τελευταίο δώρο του γέροντα Αρίσταρχου, μια σταγόνα νερού, η οποία, όπου έπεφτε δημιουργούσε γάργαρο νερό για να δροσίζονται οι άνθρωποι. Το Καλοκαίρι, έκανε δώρο στα παιδιά το κλειδί της Ταπεινότητας, που με αυτό ξεκλείδωσαν το ξύλινο σεντούκι που ήταν κρυμμένο στην καυτή άμμο για χρόνια. Ήταν το τελευταίο κομμάτι μιας μουσικής παρτιτούρας και είχε ολοκληρώσει ένα μουσικό χάρτη. Τα λόγια του ήταν τα εξής: " Τέρμα τώρα το σχολειό, τρέχω αμέσως σε νερό, μες στο κύμα πλατσουρίζω, κάστρο μες την άμμο χτίζω, με καπέλο με γυαλιά, με καρπούζι με πεπόνι, με τζιτζίκι στο μπαλκόνι. Να το! Δέστε το παιδιά, καλοκαίρι! Τι χαρά (δις). Σκοπός: Να αυτοσχεδιάσουν με μουσικά όργανα, να μιμηθούν χαρακτηριστικά του καλοκαιριού κινητικά, μουσικά, να εκφραστούν, να χαρούν.

ΦΑΣΗ Γ: Ξαναβρίσκοντας τις χαμένες εποχές 

Δράση α) Τα παιδιά παρέα με το Χειμώνα και το Καλοκαίρι έφυγαν για να συναντήσουν το βασιλιά Χρόνο. Στο δρόμο όμως,περνώντας από ένα παράξενο μέρος γεμάτο καπνούς, εμφανίστηκε μπροστά τους ένας φοβερός μαύρος δράκος, δέκα μέτρα ψηλός. Ήταν ο δράκος Μαζούτ, ο οποίος με κομπασμό αποκάλυψε στην παρέα ότι αυτός είχε αιχμαλωτίσει την Άνοιξη και το Φθινόπωρο, με τα παρακάτω λόγια: " Εγώ είμαι Εγώ ! Δεν πάω πουθενά! Δέκα μέτρα ψηλός στα σύννεφα ψηλά. Εγώ είμαι που παρακινώ ανθρώπους σαν και εσάς, τους βάζω κάτι ιδέες, σκοτίζω τα μυαλά, μολύνω τις καρδιές με κόλπα διαλεχτά. Τους λέω στο αυτί, σαφώς ψιθυριστά. Για πέτα το χαρτί στο έδαφος ξανά, άναψε φωτιά το δάσος να καεί, για ρίξε το μαζούτ στη θάλασσα εμπρός, όσο για το νερό; Τα τόσα τοξικά, δικές μου ιδέες είναι, μπερδεύω τα μυαλά! Αυτός είμαι Εγώ! Ο πόνος! Το σκοτάδι! Η λύπη και ο φόβος! Μισώ την ειρήνη, μισώ και τη χαρά. μισώ το Καλοκαίρι την Άνοιξη μαζί, τις εποχές θα πιάσω, θα αιχμαλωτίσω στη στιγμή, ποτέ ο άνθρωπος ποτέ, τη φύση που λαχταρά ποτέ να μη χαρεί!" Ετοιμάτηκε να κάψει τα παιδιά, βγάζοντας φωτιές από το στόμα του και να φυλακίσει και τις άλλες δύο εποχές. Το Καλοκαίρι πέταξε φωτιά να κάψει τον Μαζούτ. Μάται όμως ο Μαζούτ ήταν πιο δυνατός. Ο Χειμώνας έριξε πάγο, αλλά και αυτός έλιωαε πάνω στον Μαζούτ. Τότε τα τέσσερα παιδιά περικύκλωσαν το Μαζούτ και άρχισαν να τραγουδούν το τραγούδι που τους είχε μάθει ο γέροντας Αρίσταρχος." Χέρι με χέρι όλοι μαζί, ο φόωος και ο κίνδυνις να εξαφανιστεί" Ο Μαζούτ λιποθύμησε, τον φυλάκισαν στα έγκατα της γης και ελευθέρωσαν έτσι την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Σκοπός: Να κινηθούν ρυθμικά σε κύκλο, να εκφραστούν- παντομίμα, να συνειδητοποιήσουν τις αρνητικές συνέπεις της ρύπανσης του περιβάλλοντος, να μάθουν πως με τη συνεργασία ξεπερνιούνται όλα τα εμπόδια.

Δράση β) Τα παιδιά και οι τέσσερις εποχές έφτασαν στο παλάτι του βασιλιά Χρόνου, ο οποίος ήταν στεναχωριμένος για τον χαμό των παιδιών του-εποχών. Γέμισε η ψυχή του με χαρά μόλις τους είδε και έκανε δώρο στους μικρούς φίλους μια χρυσή καρδιά (μεγάλη τρισδιάστατη χάρτινη κατασκευή) που μέσα της περιείχε το μυστικό των αιώνων. Τα παιδιά αφού ένωσαν τις τέσσερις παρτιτούρες από τις χώρες των τεσσάρων εποχών, ξεκλείδωσαν τη χρυσή καρδιά. Μια ολοκληρωμένη παρτιτούρα των τεσσάρων εποχών (vivaldi)εμφανίστηκε και ήταν μαγική, γιατί όδο ακουγόταν, οι τέσσερις εποχές δε θα άφηναν ποτέ τους ανθρώπους μόνους. Όλοι μαζί χόρεψαν ευτυχισμένοι, μη ξενώντας ποτέ τη συμβουλή του γέροντα Αρίσταρχου, πως με τη συνεργασία κάθε κίνδυνος εξαφανίζεται. Σκοπός: Καλλιέργεια ρυθμικής, κινητικής αγωγής, αυτοσχεδιασμού χορογραφίας ατομικά, ομαδικά, ανάπτυξη κοινωνικών αξιών.